Müge Güney

Herkesin bir hikayesi var şu hayatta. Benim hikayem “ yazmayı hep sevmek “ ile başladı. Yemek, gezmek, yazmak. Marmara ve Bahçeşehir Üniversitesi’nde Dış Ticaret ve Uluslararası Lojistik okuduğum o yıllarda potansiyel masa başı işçisi olmayı reddedip hizmet sektörüne atılmak, aldığım en doğru kararlardan biriydi. Mutfak Sanatları Akademisi de ışık oldu bana ve rahmetli babam. Çünkü insan evriliyor derdi sevgili arkadaşım İrem. Evet, evriliyoruz ve yapabildiğimizi gördükçe bir adım daha atmak istiyoruz. Türkiye’nin hatta dünyanın değişik yerlerinden dostlar edindikçe, hayatın nasıl akarken ritminin ve tadının değiştiğini görürken aslında duygularının da farklılaştığını görüyor insan. Bunlardan biri de benim. Uçuş hayatım, çeşitli ve kısa süreli restaurant deneyimlerimden sonra, şimdi ise insanların yüzlerinde tebessüm bırakıp farkındalık yaratabileceğim işi yapıyorum. Pişiriyorum, geziyorum, yiyorum, konuşuyorum, yazıyorum. En önemlisi paylaşıyorum. İnandığım, yapmak istediğim, aşkla yürüdüğüm bu yolun en eğlenceli kısmı da bu değil mi ? Birlikte olabilmek! Işıkla, sevgiyle, afiyetle!